Thuiskomst

Vrijdag 17 april 2015

Vandaag gaan we Amerika verlaten. Het doet stiekem wel een beetje pijn.

Een hele maand in een camper en zoveel mooie dingen gezien. Daar gaan we nog heel lang van nagenieten denk ik. Vanmorgen stond de wekker om half vier, (allemaal nog “lokal time” natuurlijk) want om half vijf worden we opgehaald voor de transfer naar het vliegveld. Voordat de bus komt drinken we nog een kopje koffie in de lobby van het hotel. We ontvangen van heel veel familie en vrienden berichtjes waarin zij ons een goede reis wensen. Lief hoor! Als we door de douane zijn hebben we nog genoeg tijd om een broodje te eten en koffie te drinken. Om kwart voor zeven boarden we en om vijf minuten voor half acht stijgen we op.Onze vlucht naar Nederland is niet rechtstreeks. Eerst vliegen we van San Francisco naar Washington en dan van Washington naar Amsterdam. De eerste vlucht duurt 4 uur en 42 minuten, en dan hebben we een tijdsverschil van negen uur. De tweede vlucht duurt 8 uur. En dan hebben we een tijdsverschil van zes uur. We stappen om kwart over elf ’s avonds ( Nederlandse tijd ) in en komen aan in Amsterdam om 07,15 uur zaterdagmorgen. We zijn natuurlijk best wel moe en eigenlijk wil ik wel even slapen. Er wordt echter zo’n mooie film vertoond tijdens de eerste vlucht, dat ik die samen met Wil helemaal heb uitgekeken. Als de film afgelopen is moeten we nog een half uur vliegen dus dat slapen komt er niet van . Misschien tijdens de tweede vlucht, die duurt zo’n acht uur dat moet wel lukken lijkt me. We worden enorm goed verzorgd tijdens de reis wat betreft eten en drinken. De overstap van vlucht een naar vlucht twee verloopt lekker makkelijk. Omdat de vlucht doorlopend is geboekt hoeven we niet met koffers te slepen, die worden automatisch op het vliegtuig naar Amsterdam gezet. We hebben dus alle tijd om een broodje en iets te drinken te halen.Om half vijf moeten we boarden en om kwart over vijf stijgen we op. (zoals gezegd local time)Eerst maar even het verhaal voor het weblog verder schrijven. Ik ben er de eerste vlucht aan begonnen en kan het nu tijdens de tweede vlucht mooi even aanvullen. De kar met drankjes is onderweg, dus ik ruim de computer nu maar op, dan schrijf ik het laatste stukje thuis wel af.Ik kan dan rustig de foto’s erbij zoeken en het blog zo helemaal afronden.Als we aankomen in Amsterdam, we zijn keurig op tijd, staan Rijk jr. met Maurice en Joost, al op ons te wachten. Gelukkig duurt het wachten op de koffers ook niet lang. We brengen eerst Wil en Eric naar huis en rijden dan door naar Almere, waar Irene en Charlotte op ons wachten met koffie en stroopwafels en een prachtige bos bloemen. Natuurlijk zijn Floor en Sarah er ook, dus de hele familie is weer compleet zullen we maar zeggen. Heerlijk thuiskomen dus na een prachtige vakantie met twee lieve vrienden waarmee we een TOP vakantie hebben beleefd!

Inleveren van de camper

Donderdag 16 april

Vandaag is echt de laatste dag in San Francisco. We gaan de camper inleveren.Onze “droomvakantie” is voorbij. Vanmorgen hebben we het even heel erg druk. Gisterenavond al een hoop gedaan, koffers zoveel mogelijk ingepakt en al een deel schoongemaakt.Wil en Eric komen nog even langs voor een laatste borrel. Ik schrijf het blog af en probeer de foto’s te plaatsen. Ik word er voortdurend “uitgegooid” dus om twaalf uur geef ik het op. Ik moet gaan slapen nu want ik ben behoorlijk moe na deze dag en morgenochtend staan we weer vroeg op.De volgende morgen om zes uur zet ik koffie en doe nog een poging wat foto’s te plaatsen.Het gaat verbazingwekkend snel allemaal en om 11.00 worden we naar het hotel “de Red Roof Inn” gebracht. We checken in en gaan eerst maar eens een kopje koffie halen. Daar is het vanochtend niet echt van gekomen. Daarna zijn we heerlijk bij het zwembad in het zonnetje gaan zitten en hebben de laatste biertjes en het laatste restje wijn opgemaakt. Om half zeven zijn we gaan eten. Aan het hotel zit een restaurant waar je 24 uur per dag kunt eten en drinken. Eric, Rijk en ik hebben een kip teriyaki en Wil een kerrieschotel besteld. Het was heerlijk! “Ons laatste avondmaal” grapt Eric.Dat is wel zo, vandaag is alles wat we doen “de laatste keer” hier in Amerika.Het avond kopje koffie drinken we dus ook nog maar “als laatste” samen.Om negen uur gaan Wil en Eric naar hun eigen kamer, dan kan ik het verslag afschrijven en de foto’s van vandaag plaatsen. Daarna lekker douchen en naar bed want morgenochtend om half vier gaat de wekker af.

Bezoek San Francisco dag 3

Woensdag 15 april 2015

Vandaag is de laatste “echte” vakantiedag voor ons.We moeten nl. morgen de camper inleveren. We zijn dus van plan deze laatste dag nog eens extra te gaan genieten van San Francisco. En er wacht ons een verassing, want de dochter van Wil en Eric is hier voor haar studie. Zij heeft hier eerder stage gelopen en tijdens die stage hele lieve vrienden ontmoet die ons vandaag mee gaan nemen naar enkele hotspots. Ze komen ons ophalen bij de camping met een acht persoons auto. Via de Bay Bridge zijn we de San Francisco Baai overgestoken . Aan de overkant aangekomen (de brug verbindt San Francisco met Oakland) Vanuit Treasure island hebben we eerst weer wat mooie plaatjes geschoten . De Bay bridge zijn ze aan het vernieuwen zodat je nu dus twee bruggen naast elkaar ziet liggen. Daarna gaan we weer naar de Golden Gate bridge. Nou denken jullie natuurlijk “die hebben jullie toch al gezien?” Ja dat is waar maar vandaag hebben we er overheen gereden, hoe speciaal is dat? Daarna doorgereden naar “Muir Woods National Monument”. Die tip hebben gekregen van Maurice die daar eerder geweest is. Nou indrukwekkend hoor. Er staan ongelooflijk oude bomen met soms wel een diameter van 6 meter. Onbegrijpelijk dat deze bomen op de rotsen kunnen groeien. Er staan bomen waar je zelf in kunt “kruipen”, dus dat hebben we natuurlijk gedaan. Na Muir Woods waren we zo ongeveer uitgehongerd. “ dat komt goed uit” zegt Sabine, want ik ga jullie nu meenemen naar een restaurant in “Little Italie” een van de wijken van San Francisco. Daar kun je zo lekker eten, je weet niet wat je proeft”. Nou geen woord van gelogen. Rijk en ik hebben voor het eerst van ons leven oesters gegeten. Ja want als je dan toch gek doet! We hebben werkelijk heerlijke vis gegeten. En “on top off all”, kwamen we midden in de tv. opnamen van een reisprogramma terecht. De kok bleek het meest gegeten gerecht van Sabine en haar vrienden gekookt te hebben wat tijdens het opdienen dus gefilmd werd. Hilarisch toch? We hadden het grootste plezier met z’n allen. En als je zo’n beroemde kok dan heel dichtbij aanschouwen mag, moet je natuurlijk ook met hem op de foto. Dus gewoon gevraagd en ja hoor. Het mag. Hij heeft zelfs zijn email gegeven zodat we de foto kunnen doorsturen. Hij hangt hem dan in de zaak aan de wand tussen alle andere foto’s met gasten zegt hij. Toen alles klaar was werd ons gevraagd even een verklaring te tekenen waarin we toestemming voor uitzending geven. Ja we zijn tenslotte in Amerika niet waar? Heel voldaan gaan we vervolgens op weg naar nog een hotspot, “Lombard Street” , een smal straatje met allemaal bochten dat je met de personenauto mag berijden. Het is een hotspot omdat het heel stijl naar beneden loopt tussen allemaal bloemperken. Jammer want wij troffen niet veel bloemen aan, ik weet van de foto’s dat het dan nog mooier is. Inmiddels is het half zes en de ontzettend lieve mensen die ons vandaag meegenomen hebben willen ons nog een hotspot laten zien. Nl. “de Coit Tower. Een toren die dient als sieraad van de stad en als uitkijktoren voor een panorama van de stad San Francisco. We werden ontvangen door een dame die de lift bediende. Zo bijzonder is dat nu ook weer niet, maar in dit geval…. Ze zong een vreselijke mooie aria terwijl we naar boven gingen. Op de terugweg deed ze het nog eens dunnetjes over. Ze heeft zelfs een fotokaart getekend met de tekst “to mij really special friends “. Alweer een beroemdheid ontmoet!

Kortom ,dankzij Sabine en haar vrienden hebben we deze droomvakantie op een enorme prachtige manier kunnen afsluiten.

Bezoek San Francico dag 2

Dinsdag 14 april 2015

Vandaag is het onze tweede dag in San Francisco. Gisteravond is het een beetje laat geworden want na de borrel en de afsluiting van de dag heb ik nog even het verslag geschreven en de foto’s gedownload. Het internet was enorm traag dus uiteindelijk is het een uur geworden. Gelukkig had ik heel gezellig “watsapp” contact met Maurice dus dat maakte het wachten wel wat dragelijker.We hebben hier een heerlijk warme en schone douche, dus daar hebben we maar eens flink gebruik van gemaakt. De camping waar we hiervoor op stonden had nl. helemaal geen douches. Na de douche en het ontbijt zijn we dus weer fris en fruitig aan deze nieuwe dag begonnen.Om half elf vertrekken we naar het station van “the Bart”. Inmiddels blijken we zo bedreven dat we geen hulp meer nodig hebben. Het lukt ons zonder problemen de kaartjes uit de automaat te krijgen en geloof me daar heb je hogere wiskunde voor nodig.Als we in de stad aankomen lopen we eerst door een lange straat met allemaal hele hoge gebouwen. Voornamelijk banken. “Dat zou wel eens de financiële buurt kunnen zijn” zegt Eric.Via deze buurt lopen we naar “China Town”, jullie raden het al de Chinese buurt. Nou daar weet je echt niet wat je ziet. Ineens lijkt het wel of wij de enige Europeanen zijn die er rondlopen. En de enige winkeltjes die je ziet zijn Chinese winkeltjes. Met groenten, vis, brood, gebak, huishoudelijke spulletjes en ga zo maar door. Heel leuk ook wel om te zien. Na de Chinese wijk lopen we door richting North Beach Fisherman’s Wharf. Dat is de grote baai waar we gisteren hebben gevaren.Maar eerst nemen we een ritje met de Cable Car. Een leuk klein trammetje dat wordt bestuurd door een grote stevige man die met zijn voet een pedaal bediend die midden uit de vloer van het trammetje komt. Het trammetje wordt zo door een kabel in de rails voortbewogen.Aan het einde van de rit wordt het trammetje op een grote ronde houten plaat gereden en door twee mannen gedraaid zodat het weer klaar staat om de andere kant op te rijden. Uiteindelijk komen we op de Fischersman’s Wharf terecht waar we van heel dichtbij Alcatraz nog eens kunnen bekijken . Zo lopen we nog een heel eind langs de haven waar we als toegift een brandweerkazerne passeren. Daar moet natuurlijk een foto gemaakt worden. Om vier uur besluiten we de Bart naar huis te nemen. We zijn behoorlijk moe van al dat lopen. Bovendien kan elk moment de dochter van Wil en Eric arriveren. Die verblijft hier de komende maanden voor haar studie. Morgen brengen we een dagje met haar door voordat wij weer naar huis gaan.

Bezoek San Francisco dag 1

Maandag 13 april 2015

Vandaag gaan we San Francisco bezoeken, maar eerst moeten we een camperplek regelen voor de komende dagen. Vandaag is het maandag en donderdagochtend moeten we voor 11 uur de camper inleveren. Eric en Rijk hebben gisterenavond samen zitten puzzelen op welke campground we het beste kunnen gaan staan, Roadbear, het bedrijf waar we de camper hebben gehuurd, heeft een aantal campings opgegeven die in de buurt liggen van het afleveradres van de camper. Uiteindelijk hebben we er een aantal genoteerd om uit te kiezen. Nu nog hopen dat er plek is.! We gaan op tijd op weg en de campings liggen dicht bij elkaar, dus we gaan vol enthousiasme op pad. De lucht is weer strak blauw en onderweg schieten we nog een paar leuke plaatjes. We steken nl. ook de Mateo Haywardbridge over, die enorm lang is. Als we bij de eerste camping aankomen krijgen we te horen dat ze helemaal vol zitten. De mijnheer in het kantoor geeft ons een adres van een andere camping dicht in de buurt op. We gaan daar kijken, maar het ziet er daar zo vreselijk vies en rommelig uit, dat we snel doorrijden. Eerst maar eens een koffie “scoren” bij de Mac. Tijdens de koffie hebben we even overleg en besluiten naar de eerstvolgende campground op ons “eigen” lijstje te rijden. Daar hebben we gelukkig plek. Prima geregeld dus! We eten een broodje, drinken wat en gaan om twee uur op pad.want we willen San Francisco in.Inmiddels weten we dat we met “de Bart” naar San Francisca moeten. “De Bart” is zoals ze hier zeggen “the Bay Area Rapid Transit" Wij noemen het gewoon de metro denk ik. Nou die nemen we dus en op het station aangekomen worden we gigantisch goed geholpen door een van de medewerksters. Zij geeft ons foldertjes en verteld precies welke kaartjes we moeten kopen en welke lijn we moeten volgen. Uiteindelijk komen we terecht in San Francisco en nemen de “Golden Gate Ferry” over de San Francisco Bay. De oversteek duurt drie kwartier en gedurende de oversteek kom je langs de beroemde Golden Gate Bridge en het eiland Alcatraz, waar een van de bekendste misdadigers van Amerika (Al Capone) gevangen heeft gezeten. Ook krijgen we een prachtige skyline te zien. Aan de overkant van de baai meert de ferry aan in het plaatsje Sausalito. Een heel leuk plaatsje waar we heerlijk gegeten hebben. Tijdens de terugreis in “de Bart” raakten we in gesprek met twee dames die net als vele andere reizigers terugkwamen van een openingsavond van de San Francisco Gigants. Zoals jullie wel zullen weten een Amerikaans baseball team. Voor we het in de gaten hadden waren we bij onze eindhalte. De camper hadden we op de heenweg voor het stationgeparkeerd en om tien uur zijn we terug op de campground. Daar hebben we nog even gezellig zitten “naborrelen” en heb ik het verslag van vandaag geschreven. Al met al wederom een prachtdag!

Op weg naar San Francisco dag 3

Zondag 12 april 2015

Vandaag was het weer een topdag. We gaan om 10.15 uur op weg onder een strak blauwe lucht. We nemen de 68 North maar al gauw gaan we over op de 1 North. Dit advies hebben we gekregen van Jan en Agaat. Nou niets te veel gezegd lieve mensen, eenfantastische route richting Santa Cruz naar Half Moon Bay. De weg er naar toe is prachtig. Aan de linkerkant zien we constant de grote Oceaan liggen met prachtige baaien en rotspartijen. Rechts zien we tussen het overige vele groen, voornamelijk aardbeien velden ( “strawberry feelds for ever”) wie kent dat liedje niet!. De camping die we voor vandaag hebben gepland ligt direct aan de oceaan. We arriveren daar om ongeveer half twee. Als we eenmaal gesetteld zijn eten en drinken we eerst wat en gaan dan een wandeling langs het strand maken. De mannen lopen apart van ons want Eric kan niet echt lang lopen. Na een poosje lopen langs het strand, besluiten Wil en ik de rotspartij, die recht tegenover onze camperplaats de oceaan inloopt op te klimmen voor een nog beter uitzicht over zee. Het ziet er wel heel erg grillig uit dus Wil en ik besluiten dat we het niet gaan doen. We moeten tenslotte nog een aantal dagen. Als we weg willen lopen worden we aangesproken door een man die ook op de rotsen staat. “ jullie moeten hierlangs omhoog” zegt hij. “Hier ligt een zeehond helemaal alleen op de rotsen”. Nou dat wilden we wel even zien zullen jullie begrijpen. Dus toch maar op de rotsen geklommen en ja hoor daar lag hij (of misschien wel zij). Helemaal alleen op een rotsblok. Wil had natuurlijk de camera mee en heeft een aantal foto’s gemaakt. Wel heel bijzonder hoor dat we zo dichtbij een zeehond hebben gestaan. Teruggekomen bij de camper hebben we lekkere borrelhapjes warm gemaakt (kipkluifjes en een kaas/uien broodje). En heel lui heerlijk in de zon gezeten met uitzicht op de Oceaan. Hoe mooi wil je het hebben? Wil en ik hadden het erover dat dit eigenlijk pas de eerste keer is dat we echt tijd hebben om uitgebreid te borrelen. Heerlijk! We klagen niet hoor maar toch! Als ik dit verslag schrijf, zijn Eric en Rijk de planning voor morgen aan het doornemen. We zitten nu nog zo’n 25 mile van San Francisco vandaan dus er moet even overlegd worden hoe nu verder. Blijven we hier of rijden we verder? Er zijn nl. nog wel een aantal hot spots die we moeten zien en dan heb ik het niet alleen over de stad San Francisco.

Bezoek aan Pebble Beach

Zaterdag 11 april

Vanmorgen doen we alles lekker rustig aan en na de douche en het ontbijt drinken we ons kopje koffie buiten in het zonnetje. Als we de tafel ingeklapt hebben en de kopjes staan binnen, gaan we op pad. We gaan met1 camper. Eerst stoppen we bij de Safeway, de plaatselijke supermarkt om boodschappen te doen want we gaan er vanuit dat we als we straks terugkomen, daar geen zin meer in hebben. Hier blijken ze heerlijke verse bolletjes te hebben. Nou daar nemen we er een paar van mee, want echt lekker brood hebben we hier nog niet aangetroffen. Al het brood dat je probeert is zoet en dat vinden we niet super lekker smaken. Door het brood te roosteren en er aardbeien op te doen maken we het wel weer redelijk eetbaar maar toch! We laden de boodschappen in en gaan op weg. Vandaag gaan we nl. “Pebble Beach and Del Monte Forest” bezoeken. Daar rijden we een 17- Mile Drive die ons lijdt door het enorme Del Monte Forest en langs de zoals ze het hier noemen “Majestic Pasific coast”. Als eerste bezoeken we een van de drie golfcourses, die liggen hier namelijk ook. En Eric onze reisleider is een golffanaat dus die heeft de dag van zijn leven. We gaan “the lodge at Pebble Beach” op. Dit is het hart van Pebble Beach en “home to world-famous Pebble Beach Golf Links”. Nou je weet echt niet wat je ziet, zo enorm luxe allemaal.”Eerst maar eens de toiletten bezoeken” zeg ik tegen Wil, want meestal zijn die bij dit soort gelegenheden ook niet helemaal zoals thuis zullen we maar zeggen. Nou de toiletten zelf zijn niet echt bijzonder, maar alles eromheen wel. Er liggen stapels handdoekjes om je handen mee af te drogen en de kranen zijn goudkleurig. Geweldig! Bij de mannen horen we later ligt een kleedje voor het urinoir. We lopen de lodge uit naar buiten en krijgen daar een prachtig uitzicht te zien. De golfcourse ligt aan “the Ocean”. Als gast mag je overal lopen als je maar op de paden blijft.. We lopen daar zo’n twee uur rond en vervelen ons geen moment. Zo mooi allemaal! Daarna stappen we weer in de camper en rijden de 17 –mile Drive verder op. We komen langs enorme mooie stukken natuurschoon., waar we natuurlijk driftig foto’s hebben gemaakt. Een van de hoogtepunten is “The lone cypress”. Dat is een meer dan 250 jaar oude boom en het levende symbool van Pebble Beach. Als laatste komen we aan bij “Bird Rock”. Daar verblijven enorme aantallen vogels maar ook zeeleeuwen. Als je daar staat en je luistert goed, hoor je de zeeleeuwen roepen. Natuurlijk hebben we ook daar foto’s van gemaakt. Niet bij allemaal gelukt maar Wil heeft het voor elkaar gekregen er een aantal heel duidelijk op de foto te krijgen. Wat ons betreft was dit weer een zeer mooie en geslaagde dag, die we niet snel zullen vergeten.

Op weg naar San Francisco dag 2

Vrijdag 10 april 2015

Vandaag is het dag twee “op weg naar San Francisco”

We rijden op 10.00 uur de campground af en gaan eerst tanken. De pomp is om de hoek, dus om 10.15 uur gaan we op weg. We rijden de Route West 198 op want het doel is Pebblebeach. Dat is gelegen in een prachtige omgeving met een golf course erop. Eric is golf fanaat dus die wil daar heel graag naartoe. De weg die we nu rijden loopt dwars door de bergen. Zo adembenemend mooi! Dit maakt de dag van gisteren helemaal goed. Voor de skiërs onder ons, er zaten een paar mooie afdalingen tussen. Om 11.45 uur rijden we de 101 North op, even voorbij King City. Een half uurtje later stoppen we bij de Mac. voor een kopje koffie. Om half twee nemen we weer de route 68 West die ons brengt naar de camping “Carmel CA” waar we om ongeveer 14.45 arriveren. Deze camping hebben we voor twee dagen gereserveerd want morgen gaan we zoals eerder verteld naar Pebble Beach. Nu eerst weer heerlijk buiten zitten en van de zon genietenwe hebbentenslotte nog steeds vakantie.