Woensdag 1 april

Vandaag is het 1 april als ik dit stukje schrijf is het bij jullie inmiddels twee april. We zitten sinds gisteren in Arizona en het tijdsverschil met het thuisfront is nu 9 uur.Voordat we vertrekken moeten we eerst even bellen met Roadbear. Gisteren werden we ingehaald door een enorme vrachtwagen en wat denk je……steenslag. Dus een “crack in the front window”.Bij het uitreiken van de campers is ons verteld dat als je schade hebt je dat moet melden,dus dat doen we dan ook maar netjes. Men neemt de boodschap aan, noteert het en geeft ons het advies mee dat als het erger wordt we meteen weer moeten bellen. Prima, dus wat ons betreft geregeld. Wil is inmiddels klaar met “face- timen”, de BVO’tjes (Broodjes Voor Onderweg) zijn klaargemaakt, dus we kunnen weer “on the road again”.Eerst stemmen we de Tom Tom en de Garmin op elkaar af en om 09.45 uur vertrekken we.Onze vaste reisleider Eric en zijn trouwe navigator Willy rijden voorop. Ze doen dat supergoed en wij zijn daar zo tevreden over dat we besloten hebben daar voorlopig geen verandering in te brengen. Vandaag gaan we een prachtdag beleven volgens de berichten want we gaan de Grand Canyon bezoeken. Daarvoor wijken we af van de voor ons gebruikelijke route naar het Westen. De weg naar de Grand Canyon loopt nl. een stukje van ongeveer 52 mile omhoog naar het noorden. Deze weg blijkt ook prachtig, hij loopt nl. dwars door Kaibab Nat’l Forrest. Een en al groene bomen dus. Wel een apart aangezicht na al die kale vlaktes en rotspartijen die we tot nu toe gezien hebben.We bezoeken eerst nog even de Mac voor de koffie en het gebruikelijke “chat en ap” halfuurtje en rijden dan door naar onze bestemming van vandaag.Als we aankomen, parkeren we de camper van Rijk en mij en gaan met de camper van Eric en Wil het park op. Nou van alles wat we hierover gehoord en gelezen hebben is niets gelogen. Het is zo mooi, dat is eigenlijk niet te beschrijven. De foto’s moeten het bewijs leveren. Je gelooft niet dat water dit allemaal heeft kunnen veroorzaken! (Eric was helemaal niet verbaasd maar dat heeft natuurlijk te maken met zijn achternaam) We lopen daar een poos rond om alles te bekijken en maken natuurlijk ook een heleboel foto’s. Daarna rijden we hetzelfde stuk van vanmorgen weer terug en besluiten bij het plaatsje Seligman een camping te pakken. Daar komen we om vier uur aan. Dat hebben de mannen weer goed gedaan vandaag! We komen om vier uur aan en kunnen dus nog een behoorlijke tijd in het zonnetje zitten. Het was weer een waardevolle dag.