Zondag 22 maart ’15

Vandaag rijden we van Springfield via St. Louis richting Memphis.

Na het ontbijt en het ochtendritueel van wassen en douchen vertrekken we om 09.45 uur

Het is nog best koud buiten maar er schijnt wel een lekker zonnetje dus prima te doen en het voelt zelfs als een beetje lente. We hebben het er met elkaar al over gehad dat het jammer is dat we nergens kunnen aflezen hoeveel graden het buiten is. Toch wel vreemd hoor, zit je in zo’n dure camper met werkelijk alles erop en eraan wat je maar bedenken kunt maar een simpele temperatuurmeter zit er niet in. Terwijl ik dit opschrijf bedenk ik dat de aanduiding van de temperatuur waarschijnlijk niet in Celsius genoemd zal worden en het dus alsnog ingewikkeld wordt omdat je dan voortdurend moet omrekenen. Nou kortom op dit moment voelt het heerlijk zoals ik al zei en daar gaat het tenslotte om. Om ongeveer 11.00 uur raken we even “off road” maar Eric en Wil rijden voorop en zij blijken dat heel goed te kunnen samen. Wij hanteren het “follow de leader” principe en dat gaat prima. Bovendien heeft Rijk (Erik moest daar thuis wel erg om lachen) de walkie talkies meegenomen en dat is echt fantastisch. Wil en ik houden elkaar voortdurend op de hoogte en als er overlegd moet worden geven we dat heel professioneel aan met de termen “kom er maar in in” en “over en uit”. Af en toe wijzen we elkaar ook op leuke plekjes of plaatjes onderweg. Kortom een geweldige uitvinding vinden wij. Inmiddels zijn we aangekomen bij een punt waarop je via twee kanten de route 66 kunt vervolgen. De ene kant blijkt aangelegd van 1930 tot 1940 en de andere kant van 1940 tot 1977. De eerst genoemde weg is ook heel smal want de auto’s vroeger waren natuurlijk ook veel kleiner dan nu en hadden geen brede weg nodig. Om ongeveer 12.45 uur komen we aan bij een nieuwe bezienswaardigheid. “The Gateway to the West” een “old Chain of Rocks bridge”. Deze brug ligt over de Mississippi en was vroeger een overgang voor de auto’s over de route 66. Heel bijzonder . Deze brug wordt gekenmerkt door een adembenemend uitzicht over de rivier de Mississippi en heeft in het midden heel scherpe buiging .Nou daar hebben we natuurlijk even gestopt en de tijd genomen om foto’s te nemen. Het weer wordt steeds aangenamer. Gisteren op de camping hoorden wij dat het hier vorige week nog enorm koud is geweest . Maar als je nu om je heen kijkt zie je de mensen in korte broek en mouwen lopen. Wijzelf lopen met een trui aan en een sjaal om. Alhoewel op dit moment die sjaal wel af kan zo achter het glas met het zonnetje erop. Het is duidelijk te zien dat de lente langzaamaan begint. We zien het landschap met de dag veranderen. Naar mate wij zuidelijker rijden wordt het landschap al groener en veranderd van vlak naar heuvelachtig. Na het maken van de foto’s rijden we door . Onderweg stoppen we nog even om een broodje te eten. We zorgen dat de camper weer afgetankt is en om vijf uur rijden we de camping op, dit keer in Perryville. We drinken gezellig een drankje en Wil die lieverd stelt voor de maaltijd voor ons te bereiden zodat ik het webblog van vandaag kan schrijven. Nou lieve familie en vrienden dat was het verslag van vandaag . Tot het volgende verslag. PS. de foto’s volgen z.s.m.